Osteopathie is een behandeling vanuit een totaal benadering van lichamelijke en psychosomatische klachten. Zij richt zich op drie van elkaar afhankelijke systemen:

• het parietale aspect = het bewegingsapparaat (beenderen, spieren, gewrichten);
• het viscerale aspect = de inwendige organen met bloedvaten en Iymfestelsel;
• het cranio-sacrale aspect = schedel, wervelkolom, zenuwstelsel en hersenvochtcirculatie.

De onderlinge relaties kunnen gevonden worden op mechanisch, neurologisch en circulatoir gebied. Deze systemen staan ook in relatie met elkaar via het bindweefsel, dat zo belangrijk is voor het lichaam en ook voor de osteopaat. Bindweefsel ligt als dunne vliezen rondom en tussen spieren en organen. Deze worden de fascia genoemd. Net zoals in een mechanisch uurwerk hebben alle veertjes, schroefjes en radertjes hun plaats en functie, zodat het uurwerk kan functioneren.

In het lichaam vormen de fascia het raderwerk. Zij hebben van hoofd tot teen contact met elkaar, gaan in elkaar over en bouwen zo als het ware één grote lichaamsfascia. Dit bindweefsel bevat veel zenuwen en bloedvaten, waarlangs het communiceert met alle structuren in het lichaam. Bij klachten is het mogelijk dat de fascia zijn verdraaid of samengeperst. De communicatie wordt hierdoor onderbroken, waardoor er spanning ontstaat op de structuren. Die is voor de osteopaat te voelen. De behandeling is onder andere gericht op het ontrafelen van deze fasciale spanningen.

De uiting van het niet goed functioneren van het lichaam zie je meestal terug in het bewegingsapparaat en dan met name in de rug.

De wervelkolom kun je zien als de mast van een zeilschip. Feitelijk ‘hangt’ een groot deel van het lichaam hieraan. De stagen worden gevormd door spieren en ophangsystemen van organen. Elke spanning versterkt de trek van de ‘stagen op de mast van het lichaam’. Gelukkig kan het lichaam dit over het algemeen goed compenseren. Soms is de trekkracht echter te groot, waardoor een blokkade van de wervels en een verdedigende spierspanning ontstaat. Beide veroorzaken pijnklachten.

Wanneer de behandeling alleen gericht is op het losmaken van wervels of spierspanning wordt de oorzaak niet aangepakt. De osteopaat gaat op zoek naar de oorzaak van de trek op de wervelkolom. Deze kan zich bevinden in de organen of misschien wel in een heupgewricht. Deze oorzaak wordt gemobiliseerd zodat de rug weer kan ontspannen.

Het is dus goed mogelijk, dat de osteopaat op een plaats gaat behandelen waar geen klachten bestaan.

De behandeling richt zich op herstel van balans in het lichaam. Door middel van zachte mobiliserende technieken of manipulaties wordt de oorspronkelijke beweeglijkheid hersteld en de doorbloeding verbeterd waardoor afvalstoffen worden afgevoerd. Wanneer de blokkades en het bewegingsverlies zijn opgeheven, kan het lichaam zijn eigen balans weer terugvinden en kan het lichaam zich weer vrij en pijnloos bewegen!